Onze leden
Maak kennis met onze leden. Ze zijn allen door werk of wonen verbonden aan de stad Den Haag. Een breed scala van beroepen, geeft de mogelijkheid om vanuit verschillende werkkringen ideeën uit te wisselen en werkervaring te dele
Andrea
1. Wie ben jij als vrouw en vakvrouw?
Na mijn rechtenstudie en een paar jaar werken bij een rechtsbijstandverzekeraar, ben ik rechter in opleiding geworden (raio). In het kader daarvan ben ik ook een tijdje opgeleid bij het Openbaar Ministerie. Dat was liefde op het eerste gezicht, en ik ben tot 2010 werkzaam geweest als officier van justitie. Sinds 2010 ben ik rechter in Den Haag, waar ik me nu vooral bezig houd met jeugd(straf)recht. In de rechterlijke macht werken veel vrouwen, veel vrouwelijke leidinggevenden; dat is een fijne werkomgeving, zeker als je dat – zoals ik – doet terwijl je een gezin hebt. Je hoeft nooit uit te leggen dat je de kinderen van de creche moet halen, of dat vergaderen om 18.30 uur geen goed idee is, dat is vanzelfsprekend. Ik ben daar altijd heel dankbaar voor geweest.
2. Wat heb jij persoonlijk met het versterken van de positie van meisjes?
Ik ben, na het jonge overlijden van mijn vader, opgevoed door mijn dappere en krachtige moeder, en zij was en is een groot voorbeeld voor mij. Het heeft me laten zien dat je als vrouw ervoor moet zorgen dat je (economisch) zelfstandig bent, en ik heb nooit ervaren of meegekregen dat ik iets niet of minder goed zou kunnen, omdat ik een meisje ben. Dat gevoel gun ik alle meisjes.
3. Welke missie of doel heb jij persoonlijk op dat gebied?
Ik geloof nog steeds in de kracht van goed onderwijs; op dat gebied doen meisjes in Nederland het trouwens erg goed. Daarnaast in het versterken van zelfvertrouwen van meisjes en vrouwen, aanmoedigen in hun studie en werkzame leven. Ik oefen dat allemaal op mijn twee dochters – en trouwens ook op mijn twee zonen, voor wie ik een voorbeeld wil zijn.
4. Hoe helpt Soroptimist en lid van club ‘s-Gravenhage daarin?
Bij Soroptimistclub ’s-Gravenhage vind ik andere vrouwen die – ieder op hun eigen manier – bezig zijn met dit thema. Dat verbindt ons, en we inspireren elkaar om actief te zijn. Met acties, met geld ophalen maar ook met heel direct contact hebben met vrouwen die onze aandacht kunnen gebruiken. Ik kom heel veel leuke mensen tegen, die ik anders niet zo snel zou hebben ontmoet. En we hebben daarbij een hoop lol met elkaar!
Jarina
1. Wie ben jij als vrouw en vakvrouw?
Als vrouw ben ik doordrenkt met kracht en veerkracht. Ik heb generaties van voorouders voor mij die obstakels hebben overwonnen en de weg hebben geëffend voor toekomstige generaties. Ik ben geïnspireerd door hun vastberadenheid om barrières te doorbreken en hun stem te laten horen.
Als vakvrouw begeef ik mij in de online wereld, namelijk als cyber security analist.
Ik ben verantwoordelijk voor het beschermen van digitale systemen, netwerken en gegevens tegen cyberdreigingen en aanvallen. Ik speel een cruciale rol in het waarborgen van de digitale veiligheid van organisaties en het voorkomen van cyberaanvallen.
2. Wat heb jij persoonlijk met het versterken van de positie van meisjes en vrouwen?
Mijn jeugd was omgeven door moedige, vastberaden en inspirerende vrouwen (oma’s en tantes) die mij de waarde van doorzettingsvermogen en empowerment hebben bijgebracht. Ze hebben mij ook geleerd dat kracht niet altijd luid en opvallend hoeft te zijn; het kan zich manifesteren in stille vastberadenheid, in het vermogen om tegenslagen te overwinnen en in het tonen van mededogen en empathie voor anderen.
Ik ben gezegend geweest met de mogelijkheid om te studeren, te leren en te groeien en dat heeft mij gevormd tot wie ik ben. Nu voel ik een diepe roeping om diezelfde kansen door te geven aan meisjes en vrouwen over de hele wereld.
Onderwijs is een van de grootste gelijkmakers in de wereld. Het is de sleutel tot empowerment, onafhankelijkheid en het bereiken van dromen. Helaas worden niet alle meisjes en vrouwen overal ter wereld gelijk behandeld als het gaat om toegang tot onderwijs. Velen worden geconfronteerd met barrières, variërend van culturele beperkingen tot financiële belemmeringen. Dit is een onrecht dat moet worden aangepakt, en het begint met individuen zoals ik die zich verplicht voelen om een positief verschil te maken.
3. Welke missie of doel heb jij persoonlijk op dat gebied?
Er zijn nog steeds weinig vrouwen die kiezen voor een carrière in IT en cybersecurity in het bijzonder. Het is een hardnekkig vooroordeel dat het geen ‘vrouwenberoepsgroep’ zou zijn. Het betrekken van meisjes en vrouwen in de wereld van cyber security is van groot belang om genderongelijkheid binnen deze sector aan te pakken en tegelijkertijd de diversiteit en expertise te vergroten.
Mijn doel is om meer jonge meisjes en vrouwen aan te moedigen om STEM – vakken (Science, Technology, Engineering en Mathematics) te studeren. Dit kan door verhalen te delen van vrouwen die opvallende prestaties hebben geleverd in STEM. Dit kan hen inspireren en laten zien dat vrouwen succesvol kunnen zijn in deze velden.
4. Hoe helpt Soroptimist en lid van club ‘s-Gravenhage daarin?
Binnen club ’s Gravenhage zijn er veel bijzondere (vak)vrouwen. Het delen van levensverhalen en het luisteren naar de prestaties van deze vrouwen is inspirerend.
Het is ook geweldig om te zien, dat de clubleden zo enthousiast reageren wanneer ik ze vertel over de wereld van cyber security. Hun enthousiasme is voor mij een positieve drijfveer om daarin verder te ontwikkelen en te kijken hoe wij als club meisjes en vrouwen kunnen helpen kennismaken met cyber security en de praktische aspecten ervan.
Ik geloof sowieso dat wanneer wij meisjes en vrouwen de mogelijkheid geven om te leren, niet alleen individuen transformeren, maar ook gemeenschappen en zelfs de (digitale) wereld.
Mathilde
1. Wie ben jij als vrouw en vakvrouw?
Ik heet Mathilde. Wat dappere vrouw in de strijd betekent. Daar kan ik me ook in herkennen. Want ik ben een strijdbare vrouw. Mijn leven is niet over rozen gegaan, maar is nu in een fantastische fase met een man, drie zonen en een heerlijk huis in het gemêleerde Regentessekwartier. Men een achtergrond op de kunstacademie en als milieukundig ingenieur is mijn vak nu ‘organisatieadviseur’ of misschien wel liever ‘interventiekundige’. Vanuit mijn bedrijf ENTAMEER begeleidt ik teams en organisatie in verandering en versterk ik leiderschap. Mijn professionele visitekaartje is het boek “De verfrissende smaak van zure appels”, daardoor mag ik mezelf tegenwoordig ook auteur noemen.
2. Wat heb jij persoonlijk met het versterken van de positie van meisjes en vrouwen?
Ik zet mij altijd, in werk en privé, in op het versterken van mensen. Of het nu om individuen of groepen gaat. En daarbij klinkt het misschien gek, maar ik heb nooit een nadruk gelegd op vrouwen of meisjes. Zelf heb ik geen belemmeringen ervaren in mijn leven, omdat ik een meisje bel. Wel door een onveilige thuis situatie, maar daarin was de dader juist een vrouw. Ik ben dus niet opgroeit met een beeld dat vrouwen om het vrouw zijn onderdrukt kunnen zijn, minder kansen hebben of onveilig zijn. Wel met de scherpe bewustwording dat iedereen een rol speelt in het in stand houden van, in mijn geval, onveilige situaties, ook al ben je maar voorbijganger. Mijn persoonlijke ervaring: niemand grijpt in en je wordt maar zelden geloofd. En dat maakt de situatie alleen maar erger. En dat kan ook gelden voor ongelijke kansen of onderdrukking. Daarom ben ik, zodra ik de ellende achter me kon laten, direct gaan zoeken naar hoe ik een bijdrage kon leveren aan het versterken van de omgeving. Deze meer bekwaam te maken in het aangaan van ellende, pijn en leed. Die vaak dichterbij is dan je denkt.
3. Welke missie of doel heb jij persoonlijk op dat gebied?
In mijn werk ben ik me gaan specialiseren in pijn. Vanuit persoonlijke ervaring en de professionele verdieping die ik op dit thema ben aangegaan. Ik werk dus met teams en leidinggevende met de pijn die er speelt in de samenwerking, bij een verandering of in het leiderschap. De missie die daaronder zit is het normaal en bespreekbaar maken van de pijn en alle pittige gevoelens die daarbij komen kijken. En dan juist bespreekbaar maken in de dagelijkse context. Super mooi dat er therapeuten, hulpverleners en coaches zijn. Maar juist in het dagdagelijkse leven over pijn kunnen praten is mijn doel. Want dan hoor je de echte verhalen en kan je kijken wat je voor elkaar kan betekenen. Minder ellende achter de voordeur en onder het tapijt. Waardoor we bij leed elkaar veel sneller kunnen helpen, steunen of misschien zelfs iets oplossen.
4. Hoe helpt Soroptimist en lid van club ‘s gravenhage daarin?
Onze club doet, met vele andere clubs, actief mee aan Orange the World. De jaarlijkse actie in november en december om bewustwording op huiselijke geweld te vergroten. Slachtoffers uit de schaamte te trekken en bekend te maken met de hulproutes. En dialoog op gang te brengen tussen mannen, vrouwen en jongeren als preventie investering. Hier ben ik ontzettend blij mee. En is al een reden op zich om lid te zijn. Persoonlijk denk ik dat we nog een stap verder kunnen gaan, want het begint bij bewustwording, maar daarna komt het echte werk. Dus ik kijk uit naar de stappen die we hierin nog gaan zetten als club en als landelijke vereniging.
Het bestuur
Marchien Holtrop, president
Martina Dubios, vice-president
Corina Douma, penningmeester
Danielle Vrijling, secretaris
Jarina Hamidullahkhan, bestuurslid
Projecten
Rosanna Fonds
Van Clubverband naar Maandverband
Orange the World
Daily Meal Program op Curaçao
Sint voor ieder 1